Over de film
Marina - die verwisselbare prothetische ogen heeft en door de wereld navigeert door het luisteren naar echo’s - kent misschien niet de fysieke kenmerken van haar vrienden, maar broadcast haarzelf bij het hakken van groenten, het volgen van sportlessen, fietsen en het beoefenen van teamsporten. Ze maakt van haar visuele beperking haar kracht en laat deze haar er niet van weerhouden een typisch tienerleven te leiden.
Marina is niet altijd blind geweest. Tegenover het Algemeen Dagblad vertelt ze in een interview dat ze in haar eerste levensjaar geconfronteerd werd met oogkanker, wat resulteerde in het verwijderen van één oog. Nog geen twee jaar later kreeg ze een bloeding in haar andere oog. “Ik kreeg vroeger superveel vragen van mensen om me heen,” vertelt Marina. ”Hoe doe je dit? En hoe doe je dat? Ik ben er toen ik 9 was filmpjes over gaan maken. Dat vond ik zo leuk dat ik op mijn 10de ben gaan vloggen.”
Dat er een film over haar is gemaakt, vindt ze spannend, maar ook ontzettend leuk. “Heel veel mensen denken dat je leven voorbij is of dat je niks meer kan als je blind bent. Ik wil laten zien dat wat zij denken gewoon niet waar is.”
Regievisie
“Ik ontdekte het YouTube-kanaal van Marina tijdens een willekeurige, late nachtzoektocht, nieuwsgierig naar hoe de online aanwezigheid van mensen met een visuele handicap was - ik wilde gewoon meer weten. Nadat ik volledig gefascineerd was geraakt door haar leuke, levendige online video's en de manier waarop ze de kijker van harte uitnodigt in haar wereld, besloot ik haar te bereiken en te kijken of ze zin had om samen iets te maken.”
“Ik denk dat ik zo natuurlijk aangetrokken ben tot Marina, is omdat ik nog steeds een sterke band voel met die leeftijd van 13, 14, wanneer je van een kind naar een tiener gaat, en alles begint te veranderen. Je begint na te denken over hoe je eruitziet en jezelf presenteert aan de wereld, over wie je vrienden zijn en waarom, en sociale media (of MSN Messenger voor mij op dat moment!) spelen hierin een cruciale rol. Ik had het gevoel dat er vanuit Marina's standpunt veel te ontdekken en te leren was over dit onderwerp.”
“Ik besloot om op 16mm-film te schieten omdat ik wist dat we ons onder andere op haar gevoel voor aanraking zouden concentreren, en voelde dat de textuur van analoge film dit bijzonder goed zou vastleggen.”
